Telecom Infrastructure Partners, jako firma o ugruntowanej pozycji i wieloletnim doświadczeniu na rynku telekomunikacyjnym, pragniemy podzielić się naszą analizą i interpretacją kompleksowego opracowania “Jak opanować potrzeby infrastruktury cyfrowej Europy?”. Dokument ten szczegółowo analizuje liczne wyzwania, przed którymi obecnie stoi Europa w kontekście rozwoju przyszłych sieci łączności.

Raport nie tylko identyfikuje te wyzwania, ale również przedstawia możliwe scenariusze, które pozwolą skutecznie im sprostać. Wskazuje kierunki działania, które mogą przyciągnąć inwestycje, wspierać innowacje, zwiększać bezpieczeństwo i dążyć do stworzenia prawdziwego Jednolitego Rynku Cyfrowego. W naszej analizie, jako eksperci w dziedzinie infrastruktury cyfrowej, chcemy podkreślić kluczowe wnioski i rekomendacje płynące z tego opracowania, które są niezbędne dla zapewnienia Europie wiodącej roli w globalnym krajobrazie cyfrowym.

Kluczowym elementem w osiągnięciu tych celów jest edukacja podmiotów oraz właścicieli posesji posiadających infrastrukturę telekomunikacyjną. Świadome podejmowanie decyzji w zakresie inwestycji długoterminowych jest niezbędne, aby maksymalizować korzyści płynące z nowoczesnych technologii. Właściwe zrozumienie technologicznych trendów, potencjalnych zysków i ryzyk związanych z inwestycjami w infrastrukturę cyfrową może znacząco wpłynąć na rozwój i modernizację sieci łączności.

Dlatego też, jako firma, kładziemy duży nacisk na informowanie i wspieranie właścicieli posesji oraz innych interesariuszy w podejmowaniu świadomych decyzji inwestycyjnych. Wierzymy, że poprzez edukację i dostarczanie rzetelnych informacji, możemy przyczynić się do stworzenia bardziej zintegrowanej, bezpiecznej i innowacyjnej infrastruktury cyfrowej w Europie. Serdecznie zapraszamy do lektury i refleksji nad przyszłością cyfrowej infrastruktury Europy.

Zaawansowana Infrastruktura Cyfrowej Sieci: Fundament Kwitnącej Cyfrowej Gospodarki i Społeczeństwa

W szybko rozwijającym się krajobrazie cyfrowym, zaawansowane infrastruktury cyfrowe sieci są kluczowe dla wspierania solidnej gospodarki cyfrowej i społeczeństwa. Bezpieczne i zrównoważone infrastruktury cyfrowe są jednym z czterech głównych punktów Programu Polityki Cyfrowej Dekady UE na 2030 rok, stanowiąc priorytet obecnej Komisji. Ta inicjatywa odzwierciedla aspiracje obywateli, którzy poprzez Konferencję w sprawie Przyszłości Europy wyrazili szereg propozycji związanych z cyfryzacją.

Bez zaawansowanych infrastruktur cyfrowych sieci, transformacyjny potencjał nowoczesnych aplikacji pozostaje niewykorzystany, pozostawiając konsumentów bez licznych korzyści oferowanych przez nowoczesne technologie. Te infrastruktury umożliwiają kluczowe usługi, takie jak telemedycyna, precyzyjne rolnictwo i inteligentna logistyka. Na przykład, tylko dzięki sieciom cyfrowym o wysokiej wydajności lekarze mogą świadczyć szybkie i bezpieczne zdalne leczenie, drony mogą optymalizować praktyki rolnicze, a połączone czujniki mogą zapewniać monitorowanie świeżości żywności w czasie rzeczywistym podczas przechowywania i transportu.

W różnych sektorach przedsiębiorstwa polegają na zaawansowanej łączności i infrastrukturach komputerowych do przetwarzania danych w czasie rzeczywistym, co jest kluczowe dla aplikacji takich jak Internet Rzeczy (Internet od Things – IoT), pojazdy autonomiczne i inteligentne sieci energetyczne. Te technologie wymagają minimalnych opóźnień dla efektywnego i ekonomicznego działania, co jest kluczowe dla monitorowania w czasie rzeczywistym, predykcyjnego utrzymania i automatyzacji.

Zaawansowane infrastruktury cyfrowe sieci stanowią kręgosłup technologii transformacyjnych, takich jak sztuczna inteligencja (Artificial Intelligence – AI), wirtualne światy (Virtual Worlds) i Web 4.0. Rozwiązują one wyzwania społeczne w dziedzinie energetyki, transportu i opieki zdrowotnej, jednocześnie stymulując innowacje w branżach kreatywnych. Przyszła konkurencyjność gospodarki Europy zależy od tych infrastruktur, które mają wspierać wzrost światowego PKB na poziomie od 1 do 2 bilionów EUR. Rozwój szerokopasmowy, zarówno stacjonarny, jak i mobilny, jest ściśle związany z rozwojem gospodarczym, przy czym wyższe prędkości i zaawansowane sieci mobilne pozytywnie wpływają na PKB.

Krajobraz cyfrowy obserwuje konwergencję infrastruktury łączności z możliwościami przetwarzania w chmurze i na brzegu sieci. Ten trend wymaga, aby sektor komunikacji elektronicznej rozszerzył swoje działania poza tradycyjne rynki internetowe dla konsumentów na usługi cyfrowe kluczowe dla przemysłowego Internetu Rzeczy (Industrial Internet of Things- IIoT). Sektor przechodzi również transformację technologiczną w kierunku sieci opartych na oprogramowaniu i chmurze oraz otwartych architektur.

Jednakże, ta konwergencja niesie ze sobą ryzyka, takie jak potencjalne wąskie gardła i zależności w infrastrukturze chmurowej i platformach chipowych. Aby zminimalizować te ryzyka i zapewnić bezpieczeństwo gospodarcze, innowacje w ramach Unii muszą być napędzane przez przemysł, wykorzystując obecne mocne strony Europy na rynku dostaw sprzętu sieciowego.

Mimo postępów, infrastruktura łączności w Europie stoi przed znacznymi wyzwaniami. Raport z 2023 roku dotyczący stanu Cyfrowej Dekady wskazuje na ograniczone pokrycie światłowodowe (56% gospodarstw domowych, 41% na obszarach wiejskich) oraz opóźnienia w wdrażaniu autonomicznych sieci 5G. Osiągnięcie celu na 2030 rok, jakim jest 100% pokrycie światłowodowe, wydaje się niepewne, z prognozami nieprzekraczającymi 80% do 2028 roku. Dla porównania, Korea Południowa i Japonia osiągnęły niemal powszechne pokrycie światłowodowe dzięki jasnym, strategicznym inicjatywom.

Wdrażanie autonomicznych sieci 5G, niezbędnych dla zastosowań przemysłowych wymagających wysokiej niezawodności i niskich opóźnień, również pozostaje w tyle. Obecne wdrożenia są ograniczone, a jedynie kilka państw członkowskich uruchomiło tę architekturę w wybranych obszarach miejskich. Wdrażanie krytycznego pasma 3,6 GHz, niezbędnego do osiągania wyższych prędkości i większej pojemności, wynosi zaledwie 41% populacji.

Choć szerokopasmowy internet satelitarny może zmniejszyć cyfrową przepaść na obszarach wiejskich, jego wydajność nie jest jeszcze w stanie zastąpić sieci naziemnych. Przetwarzanie na brzegu sieci, niezbędne dla aplikacji krytycznych czasowo i IoT, jest w Europie wciąż w początkowej fazie. Program Polityki Cyfrowej Dekady zakłada wdrożenie 10 000 węzłów brzegowych neutralnych klimatycznie i wysoko bezpiecznych do 2030 roku. Jednak bez znaczących inwestycji i zachęt osiągnięcie tych celów pozostaje mało prawdopodobne.

Przyszła konkurencyjność i wzrost gospodarczy UE zależą od zaawansowanych, bezpiecznych infrastruktur cyfrowych. Nowoczesne ramy regulacyjne muszą zachęcać do przejścia od sieci legacy do światłowodów, rozwijania sieci 5G i innych sieci bezprzewodowych oraz skalowania operatorów w ramach jednolitego rynku. Należy również uwzględnić wschodzące technologie, takie jak komunikacja kwantowa, aby zapewnić, że Europa osiągnie swoje cele cyfrowe na 2030 rok i pozostanie konkurencyjna na arenie międzynarodowej.

Ostatnie wydarzenia geopolityczne podkreślają znaczenie bezpiecznych, odpornych infrastruktur. Strategiczne podejście w całej Unii do bezpieczeństwa i odporności infrastruktury cyfrowej jest niezbędne, opierając się na istniejących ramach prawnych, takich jak dyrektywa NIS2 oraz dyrektywa dotycząca odporności podmiotów krytycznych.

Stawiając czoła tym wyzwaniom i wykorzystując pojawiające się możliwości, UE może zbudować sieci cyfrowe przyszłości, opanować przejście na nowe technologie i zapewnić bezpieczne i odporne infrastruktury, niezbędne dla bezpieczeństwa gospodarczego i postępu społecznego.

Wyzwania Technologiczne w Ewoluującym Krajobrazie Cyfrowym

W miarę jak poruszamy się w epoce cyfrowej, nowe modele biznesowe i rynki napędzane przez Ekonomię Aplikacji, IoT, Analizę Danych, AI i wysokiej jakości dostarczanie treści kształtują nasz świat. Te zaawansowania wymagają eksponencjalnego wzrostu w przetwarzaniu danych, ich przechowywaniu i przesyłaniu. Zdolność do zarządzania i transportu ogromnych ilości danych globalnie doprowadziła do innowacyjnych podejść, takich jak przetwarzanie w chmurze, sieci dostarczające treści (Content Delivery Networks  – CDN) i przetwarzanie na brzegu sieci (the edge), które rewolucjonizują sposób przechowywania i przetwarzania danych.

Ten technologiczny przełom i nowy paradygmat zostały potwierdzone przez zdecydowaną większość respondentów w ramach konsultacji eksploracyjnej Komisji Europejskiej, uruchomionej w 2023 roku w celu zgromadzenia opinii i zidentyfikowania potrzeb Europy w zakresie infrastruktury łączności, aby przewodzić transformacji cyfrowej. W szczególności respondenci wskazali wirtualizację sieci, segmentację sieci (network slicing) oraz sieć jako usługę (Network as a Service) jako przełomowe technologie, które będą miały największy wpływ w nadchodzących latach. Oczekuje się, że technologie te napędzą przejście od tradycyjnych sieci komunikacji elektronicznej do sieci opartych na chmurze, zwirtualizowanych i definiowanych programowo, obniżając koszty, poprawiając odporność i bezpieczeństwo sieci oraz wprowadzając nowe, innowacyjne usługi, jednocześnie transformując ekosystem i modele biznesowe.

Tradycyjne granice między sprzętem komunikacji elektronicznej, dostawcami sieci i usług stają się coraz bardziej rozmyte. Wynika to z wirtualizacji funkcji sieciowych w oprogramowaniu, przenosząc je do chmury lub na brzeg sieci. Nowy model opiera się na złożonym ekosystemie obejmującym dostawców chmur, brzegu, treści, oprogramowania i komponentów, tworząc tzw. ciągłość przetwarzania. Ta ciągłość integruje przetwarzanie wszędzie w sieci, od procesorów o wysokiej prędkości osadzonych w urządzeniach po aplikacje zasilane AI zarządzające siecią.

Koordynacja tych różnych elementów jest kluczowa, aby zapewnić bezproblemowe doświadczenia użytkowników w różnych środowiskach, czy to na telefonie komórkowym, w domu, w samochodzie czy w pociągu. Na przykład połączone i autonomiczne pojazdy będą zależeć od szybkiej, niskolatencyjnej komunikacji do interakcji z infrastrukturą drogową w czasie rzeczywistym, optymalizując przepływ ruchu i redukując zatory oraz wypadki. Podobnie, zaawansowane usługi e-zdrowia będą wymagać bezpiecznej łączności o wysokiej prędkości, aby zapewnić zdalne monitorowanie zdrowia i opiekę, wykorzystując AI i niskokosztowe urządzenia.

Zaawansowania technologiczne napędzają nowe modele biznesowe w sektorze komunikacji elektronicznej. Rosnąca złożoność operacji sieciowych wymaga współpracy w całym łańcuchu wartości na poziomie infrastruktury, podczas gdy konkurencja na poziomie usług intensyfikuje się.

Trendy takie jak współdzielenie sieci,

separacja warstw infrastruktury i usług

oraz tworzenie platform usługowych opartych na Network as a Service (NaaS)

i IoT stają się coraz bardziej powszechne.

 NaaS, na przykład, ułatwia współpracę między operatorami a dostawcami chmur, umożliwiając bezproblemową komunikację między urządzeniami i klientami.

Te zmiany są kluczowe dla wykorzystania potencjału sieci 5G, szczególnie w sektorach przemysłowych, takich jak produkcja i mobilność. UE jest na czele w rozwoju przemysłowych aplikacji 5G, z inicjatywami takimi jak operacyjne sieci kampusowe w fabrykach, portach i kopalniach oraz planowane korytarze 5G wzdłuż sieci transportowych. Te zaawansowania kładą fundamenty pod przyszłą ciągłość przetwarzania 6G, która dalej zharmonizuje sieci i modele biznesowe, wymagając znaczących inwestycji od operatorów.

Konwergencja europejskich sieci komunikacji elektronicznej i usług chmurowych w EU “Telco Edge Cloud”, jak opisano w Roadmapie Technologii Przemysłowej Europejskiego Sojuszu na rzecz Danych Przemysłowych, Edge i Chmury, jest kluczowym umożliwieniem. Ta inicjatywa ma na celu hostowanie i zarządzanie wirtualizowanymi funkcjami sieciowymi oraz świadczenie usług uzupełniających dla rozwijającego się rynku IoT. Wspiera to przejście do przemysłowego Internetu, umożliwiając kluczowe usługi w różnych sektorach, od robotów przemysłowych i dronów po połączone pojazdy i zdalną opiekę zdrowotną.

Środowiska miejskie znacznie skorzystają z tych zaawansowań. Lokalna obróbka danych może optymalizować mobilność, usługi i opiekę zdrowotną, tworząc inteligentne miasta, które efektywnie zarządzają zasobami. Jednakże przejście na model NaaS otwiera możliwości sieciowe dla stron trzecich, niosąc ryzyka zależności od dostawców spoza UE, co jest znaczącym problemem w obecnym klimacie geopolitycznym.

Europejscy gracze muszą rozwinąć zdolności do stania się czołowymi dostawcami platform usługowych, aby zminimalizować te ryzyka. To otwiera ogromne możliwości, zwłaszcza dla dostawców sprzętu. Zdolność europejskich dostawców do nawigowania zmian technologicznych i przyjęcia nowych paradygmatów będzie decydować o ich sukcesie jako globalnych liderów w sprzęcie 6G.

Pojawienie się potężnych technologii komputerowych, w tym komputerów kwantowych, stawia dodatkowe wyzwania. Te technologie mogą zagrozić istniejącym systemom szyfrowania, pozostawiając sieci komunikacyjne Europy i wrażliwe dane podatnymi na ataki. UE musi przygotować swoje zasoby cyfrowe na te ryzyka. Dystrybucja kluczy kwantowych i inne technologie kwantowe mają duży potencjał w ochronie wrażliwych danych. Plan UE dotyczący wdrożenia certyfikowanej infrastruktury komunikacyjnej kwantowej od końca do końca (EuroQCI – quantum communication infrastructure) w ciągu następnej dekady jest kluczowym krokiem w tym kierunku.

Europejskie sieci komunikacji elektronicznej i sektor usług stoją na rozdrożu. Muszą przyjąć transformację technologiczną, aby nie zostać wyprzedzonym przez nowych, głównie spoza UE graczy. Dzięki temu Europa może zabezpieczyć swoją przyszłość gospodarczą i utrzymać pozycję lidera na globalnym rynku cyfrowym.

Pokonywanie Wyzwań Inwestycyjnych i Finansowych w Skali EU Usług Łączności

Osiągnięcie celów Cyfrowej Dekady w zakresie łączności gigabitowej i 5G w UE wymaga znacznego zaangażowania finansowego. Według badań Komisji Europejskiej, potrzeby inwestycyjne mogą sięgnąć 148 miliardów EUR, a dodatkowe 26-79 miliardów EUR jest potrzebne na pełne pokrycie korytarzy transportowych, co łącznie wynosi ponad 200 miliardów EUR.

Mimo potrzeby zwiększenia zagęszczenia sieci mobilnych, obecnie operatorzy koncentrują się na ponownym wykorzystaniu istniejących lokalizacji. Przyszłe technologie, jak 6G, będą wymagać większego zagęszczenia sieci, zwłaszcza w obszarach o wysokim popycie. Ponadto, niezbędne są inwestycje w zaawansowane usługi satelitarne i rozwiązania chmurowe, aby zapewnić ciągłość usług.

Sektor komunikacji elektronicznej w UE zmaga się z niskimi przychodami na użytkownika (ARPU) i niskimi nakładami inwestycyjnymi (Capex) w porównaniu z innymi gospodarkami, co wpływa na zdolność do inwestycji. Dodatkowo, rosnące stopy procentowe i niepewność makroekonomiczna utrudniają dostęp do finansowania.

Aby przyciągnąć inwestorów, sektor musi wykazać rentowność z zaawansowanych sieci, napędzaną przez technologie takie jak AI, IoT i przetwarzanie na brzegu sieci. UE wspiera adopcję technologii przez MŚP poprzez inicjatywy, które promują dostęp do nowoczesnych aplikacji. Jednak przepisy ostrożnościowe dla banków i firm ubezpieczeniowych mogą hamować wdrażanie kapitału, a ich zmiana mogłaby stymulować rynki kapitałowe.

Integracja rynków krajowych w UE mogłaby poprawić efektywność kosztową i rentowność projektów, przyciągając większych inwestorów. Zharmonizowane podejście do regulacji i zarządzania widmem jest kluczowe dla osiągnięcia tych celów. Fragmentacja rynku i różnorodne regulacje utrudniają stworzenie spójnego Jednolitego Rynku Cyfrowego, co hamuje rozwój zaawansowanych technologii i usług. Aby przezwyciężyć te wyzwania, UE musi dążyć do zharmonizowanych ram regulacyjnych i polityki wspierającej integrację transgraniczną.

Zwiększenie Atrakcyjności Inwestycyjnej

Aby zwiększyć atrakcyjność inwestycyjną, kluczowe jest wsparcie publiczne. Partnerstwa publiczno-prywatne, w których kapitał publiczny przyjmuje formę gwarancji lub współinwestycji, mogą wspierać transformację sektora. Integracja rynków krajowych zwiększy rozmiar projektów, poprawiając efektywność kosztową i rentowność finansową, co przyciągnie większych inwestorów.

Integracja rynków europejskich zapewni większą pulę inwestorów i lepsze warunki finansowania dla inwestycji w komunikację elektroniczną. Większe projekty staną się bardziej atrakcyjne dla inwestorów, poprawiając warunki finansowe.

Aby osiągnąć skalę w usługach łączności UE, konieczne jest pokonanie wyzwań inwestycyjnych i finansowych. Znaczne inwestycje w łączność naziemną i satelitarną, przejście na rozwiązania chmurowe oraz poprawa zdrowia finansowego sektora komunikacji elektronicznej są kluczowe. Wsparcie publiczne i integracja rynkowa odegrają kluczowe role w przyciąganiu prywatnych inwestycji i realizacji ambitnych celów Cyfrowej Dekady.

UE operuje 27 odrębnymi rynkami krajowymi dla sieci i usług komunikacji elektronicznej, co utrudnia stworzenie spójnego Jednolitego Rynku Cyfrowego. Fragmentacja w zarządzaniu widmem, długości licencji, cenach rezerwowych i podejściach regulacyjnych prowadzi do nierównomiernego rozwoju technologii bezprzewodowych i interferencji transgranicznych.

Próby harmonizacji zarządzania widmem, takie jak regulacja Jednolitego Rynku Telekomunikacyjnego i Europejski Kodeks Komunikacji Elektronicznej, przyniosły ograniczone sukcesy. Proces autoryzacji pasm 5G rozpoczął się w 2015 roku, ale nadal jest niekompletny, co prowadzi do suboptymalnej jakości usług.

Dodatkowo, krajowe przepisy dotyczące przechwytywania prawnego, przechowywania danych i lokalizacji Centrów Operacji Bezpieczeństwa przyczyniają się do fragmentacji, uniemożliwiając dostawcom korzystanie z efektów skali.

Brak harmonizacji regulacyjnej uniemożliwia operatorom osiągnięcie skali niezbędnej do znaczących inwestycji w przyszłe sieci. Fragmentacja rynku UE dla sieci i usług komunikacji elektronicznej znacząco wpływa na zdolność operatorów do skalowania i inwestowania w przyszłe technologie.

Aby pokonać te wyzwania, UE musi dążyć do zharmonizowanych ram regulacyjnych i środków polityki przemysłowej wspierających integrację transgraniczną, umożliwiając operatorom osiągnięcie skali niezbędnej do znaczących inwestycji i zaawansowań technologicznych.

Konwergencja i Równowaga: Transformacja Usług Łączności w UE

Krajobraz cyfrowy przechodzi znaczącą transformację dzięki konwergencji sieci komunikacji elektronicznej, usług i infrastruktury chmurowej. Ta konwergencja wpływa zarówno na warstwę infrastruktury, jak i na operacje usługowe, prowadząc do złożonego ekosystemu, w którym tradycyjne granice się zacierają. W miarę ewolucji rynków łączności, rozróżnienie między tradycyjnymi dostawcami komunikacji elektronicznej a dostawcami usług chmurowych lub cyfrowych staje się przestarzałe, co rodzi ważne pytania dotyczące ram regulacyjnych i praw konsumentów.

Obecne ramy regulacyjne UE nie obejmują działalności dostawców chmur ani złożonych relacji w nowym ekosystemie cyfrowym. Europejski Kodeks Komunikacji Elektronicznej (Kodeks) nie obejmuje infrastruktury i usług chmurowych, w przeciwieństwie do dyrektywy NIS2 dotyczącej bezpieczeństwa sieci i systemów informacyjnych. Większość międzynarodowego ruchu przepływa przez nieuregulowane sieci prywatne zarządzane przez dużych dostawców chmur. Istnieje pilna potrzeba przeglądu regulacyjnego, aby zapewnić równe szanse w skonwergowanym ekosystemie cyfrowym i zapewnić, że wszyscy uczestnicy przestrzegają równych zasad.

Sektor ICT odpowiada za 7-9% globalnego zużycia energii i około 3% emisji gazów cieplarnianych, a prognozy sugerują wzrost zużycia energii do 13% do 2030 roku. Jednak technologia cyfrowa może zmniejszyć globalne emisje o 15%, przewyższając emisje sektora. Wdrożenie nowych technologii, takich jak światłowód, 5G i 6G, może poprawić zrównoważony rozwój poprzez wycofywanie starych sieci i wykorzystanie efektywnych kodeków transmisji danych.

Systematyczne stosowanie technologii cyfrowej opartej na zasadach cyrkularnych i regeneracyjnych jest kluczowe. Przejście na sieci definiowane programowo i rozwiązania chmurowe zwiększy efektywność, ale musi być zarządzane w sposób minimalizujący zużycie energii i e-odpady. Inwestycje w inteligentne rozwiązania cyfrowe mogą dalej zmniejszać ślad klimatyczny, wspierając rozwój miast neutralnych klimatycznie i inteligentnych.

Konwergencja sieci komunikacji elektronicznej i infrastruktury chmurowej stwarza zarówno możliwości, jak i wyzwania. UE musi zaktualizować swoje ramy regulacyjne, aby zapewnić równe szanse i jednolite prawa dla użytkowników końcowych. Stawienie czoła wyzwaniom zrównoważonego rozwoju sektora ICT poprzez wdrażanie efektywnych technologii i zrównoważonego finansowania jest kluczowe. Dzięki temu UE może przyczynić się do bardziej zielonej i inteligentnej przyszłości.

Zapewnienie Bezpieczeństwa w Dostawach i Operacjach Sieci

W coraz bardziej napiętym środowisku geopolitycznym, potrzeba bezpiecznych i odpornych technologii komunikacyjnych oraz krytycznej infrastruktury jest kluczowa. Poleganie na zróżnicowanych i zaufanych dostawcach jest niezbędne do minimalizacji podatności i zapobiegania zależnościom, które mogą wpłynąć na cały ekosystem przemysłowy. Skrzynka narzędziowa cyberbezpieczeństwa 5G UE, na przykład, zaleca środki oceny profili ryzyka dostawców i stosowanie ograniczeń dla dostawców o wysokim ryzyku, takich jak Huawei i ZTE. To podejście jest uzasadnione, co podkreślono w komunikacie Komisji z 2023 roku na temat wdrażania skrzynki narzędziowej cyberbezpieczeństwa 5G. Wykluczenie dostawców o wysokim ryzyku wymaga rozwoju nowych zdolności przez istniejących lub nowych aktorów w łańcuchu dostaw.

Aby utrzymać bezpieczny łańcuch dostaw, UE musi intensyfikować wysiłki badawczo-innowacyjne (B+I) w kluczowych technologiach związanych z bezpiecznymi sieciami komunikacyjnymi. Zapewnienie solidnego poziomu własności intelektualnej i zdolności produkcyjnych w całym łańcuchu dostaw UE jest kluczowe. Celem jest utrzymanie globalnego przywództwa UE w systemach komunikacyjnych i rozwijanie nowych zdolności w obszarach takich jak edge cloud, chipy identyfikacji radiowej, komunikacja kwantowa, kryptografia odporna na kwanty, łączność nieterrestrialna i infrastruktury kabli podmorskich.

### Standardy Bezpieczeństwa dla Łączności End-to-End

Osiągnięcie wysokiego poziomu bezpieczeństwa i odporności wymaga, aby UE przewodziła w opracowywaniu kompleksowych standardów bezpieczeństwa obejmujących cały stos wartości, od sprzętu po warstwy usług. Obejmuje to ustanowienie standardów bezpiecznego przesyłania wiadomości i wideokonferencji. UE współpracuje z państwami członkowskimi w celu stworzenia Europejskiego Systemu Komunikacji Krytycznej (EUCCS), mającego na celu połączenie sieci organów ścigania, ochrony cywilnej i ratowników w całej Europie do 2030 roku. Ta inicjatywa zwiększy autonomię strategiczną w segmentach krytycznej komunikacji.

Nowa era cyfrowa będzie mocno opierać się na technologiach kwantowych dla bezpiecznej łączności i obliczeń kwantowych. W miarę postępu obliczeń kwantowych, kluczowe jest przewidywanie i minimalizowanie zagrożeń wynikających z potencjalnego złośliwego wykorzystania, które mogłoby zagrozić tradycyjnym metodom szyfrowania. Akt o Cyberodporności (Cyber Resilience Act – CRA), który wejdzie w życie później w tym roku, znacznie wzmocni bezpieczeństwo infrastruktury cyfrowej UE. Nakłada on obowiązki dotyczące bezpieczeństwa przez projekt na producentów sprzętu i oprogramowania, zapewniając poufność i integralność danych za pomocą najnowocześniejszych środków, potencjalnie w tym odporną  kryptografię.

Dodatkowo, Europejski Schemat Cyberbezpieczeństwa dotyczący Kryteriów Wspólnych (EUCC) umożliwi producentom zapewnienie zgodności technologicznych komponentów w sposób zharmonizowany zgodnie z Aktem o Cyberbezpieczeństwie UE. Te środki pomogą chronić wrażliwe dane i sieci komunikacyjne przed ewoluującymi zagrożeniami.

Odporność i integracja wszystkich kanałów komunikacyjnych – naziemnych, nieterrestrialnych i podmorskich – są warunkiem wstępnym dla bezpiecznej komunikacji. Biorąc pod uwagę obecne zagrożenia cyberbezpieczeństwa i sabotażu, rządy coraz bardziej koncentrują się na bezpieczeństwie kabli podmorskich, które przenoszą ponad 99% międzykontynentalnego ruchu danych. Wrażliwość tych krytycznych infrastruktur została podkreślona przez incydenty, takie jak agresja Rosji przeciwko Ukrainie, która wywołała obawy o potencjalne zakłócenia kabli podmorskich.

Mimo że Europa posiada globalnych liderów w produkcji światłowodów, inwestycje dużych dostawców spoza UE we własne infrastruktury od 2012 roku stworzyły strategiczne zależności. Wzmocnienie bezpieczeństwa i odporności infrastruktur kabli podmorskich wymaga zwiększonego finansowania publicznego na wsparcie prywatnych inwestycji. Nevers Call z marca 2022 roku i późniejsze wnioski Rady UE podkreśliły znaczenie bezpieczeństwa infrastruktury krytycznej, wzywając do oceny ryzyka, przygotowania i międzynarodowej współpracy.

Raport o stanie Cyfrowej Dekady UE z 2023 roku podkreślił potrzebę bardziej odpornych i suwerennych sieci, szczególnie w celu zmniejszenia podatności sieci podmorskich. Państwa członkowskie zobowiązały się do poprawy łączności internetowej między Europą a jej partnerami, co znalazło odzwierciedlenie w Deklaracji Ministrów na temat “Europejskich Bram Danych”. Task Force UE-NATO ds. odporności infrastruktury krytycznej również skupił się na infrastrukturze podmorskiej, zalecając poprawę monitorowania i ochrony.

Mimo istniejących redundancji, ostatnie incydenty na Morzu Bałtyckim pokazują wrażliwość infrastruktury kabli podmorskich. To podkreśla potrzebę skoordynowanych działań na poziomie UE w celu zwiększenia bezpieczeństwa i odporności kabli. Październikowe spotkanie Rady Europejskiej z 2023 roku podkreśliło znaczenie kompleksowych i skoordynowanych działań na rzecz wzmocnienia odporności infrastruktury krytycznej.

Bezpieczeństwo i odporność sieci komunikacyjnych oraz infrastruktury krytycznej są kluczowe dla stabilności gospodarczej i przewodnictwa technologicznego UE. Stawienie czoła wyzwaniom związanym z zaufanymi dostawcami, rozwijanie kompleksowych standardów bezpieczeństwa i zapewnienie odporności infrastruktur kabli podmorskich to kluczowe kroki. Dzięki skoordynowanym wysiłkom, intensyfikacji badań i innowacji oraz strategicznym inwestycjom, UE może zabezpieczyć swoją infrastrukturę cyfrową i utrzymać pozycję lidera w bezpiecznych technologiach komunikacyjnych.

Opanowanie Przejścia na Sieci Cyfrowe Przyszłości: Kwestie Polityczne i Możliwe Rozwiązania

Przyszłość infrastruktury cyfrowej opiera się na sieciach o wysokiej wydajności, które umożliwiają bezproblemową komunikację między ludźmi i urządzeniami. Innowacje w technologii edge, wyposażone w procesory AI, umożliwią znaczące zdolności obliczeniowe w różnych urządzeniach, od robotów i dronów po urządzenia medyczne i samochody autonomiczne. Ta wszechobecna komputeryzacja wymaga inteligentnej orkiestracji w celu optymalizacji bezpieczeństwa i zrównoważonego rozwoju, co wymaga ścisłej współpracy między sektorami, w tym producentami chipów, dostawcami sprzętu sieciowego i dostawcami usług chmurowych.

Aby odnieść sukces, UE musi wspierać ekosystem europejskich innowatorów, tworząc Sieć “Connected Collaborative Computing” (3C Network). Ten ekosystem obejmie półprzewodniki, zdolności obliczeniowe w środowiskach edge i chmurowych, technologie radiowe, infrastrukturę łączności, zarządzanie danymi i aplikacje.

Przejście na hybrydowe sieci, edge computing i pełną migrację do chmury stawia wyzwania wobec historycznej siły UE w przemyśle sprzętu sieciowego i usług. Aby utrzymać globalne przywództwo, UE musi chronić swoje zdolności przemysłowe i wzmacniać zdolności innowacji technologicznych. Partnerstwa z graczami spoza UE oferują synergie, ale także ryzyko zależności od ograniczonej liczby dostawców infrastruktury krytycznej. Celem jest tworzenie silnych partnerstw wewnątrz UE, zapewniając bezpieczeństwo gospodarcze i wykorzystując mocne strony UE w sprzęcie sieciowym.

Akt UE o Chipach (European Chips Act) to ambitny program, który już zmobilizował ponad 100 miliardów EUR w inwestycjach publicznych i prywatnych. Podobne polityki przemysłowe są potrzebne dla infrastruktury łączności, aby zachęcać do inwestycji i katalizować Sieć 3C. Przywództwo Europy w sprzęcie sieciowym, w połączeniu z jej bazą badawczo-innowacyjną, stanowi solidną podstawę do budowania.

Znaczące zdolności inwestycyjne są niezbędne do przekształcenia przemysłu łączności UE, zwłaszcza w porównaniu do ogromnych inwestycji dokonywanych przez dużych dostawców chmurowych. Instrumenty finansowe UE, takie jak Wspólne Przedsięwzięcie Inteligentnych Sieci i Usług (Smart Networks and Services Joint Undertaking  – SNS JU), InvestEU, Program Cyfrowa Europa (DEP) i Mechanizm Łącząc Europę (CEF) Digital, wspierają badania i innowacje w komunikacji. Jednak zakres i budżet tych programów muszą się rozszerzyć, aby sprostać szerszym wyzwaniom ekosystemu łączności nowej generacji.

Aby maksymalizować efektywność zasobów, UE potrzebuje skoordynowanego podejścia do rozwoju zintegrowanych infrastruktur łączności i obliczeń. Obejmuje to tworzenie synergii między istniejącymi programami finansowania UE i wspieranie współpracy między aktorami z różnych sektorów. UE powinna proponować pilotażowe projekty na dużą skalę, które tworzą zintegrowane infrastruktury i platformy od końca do końca, łącząc graczy z różnych segmentów łańcucha wartości łączności. Początkowe projekty pilotażowe mogą koncentrować się na korytarzach 5G, e-zdrowiu i inteligentnych społecznościach, promując wymiany między tradycyjnymi graczami łańcucha wartości komunikacji elektronicznej a szerszymi graczami ciągłości przetwarzania.

SNS JU, koordynując się z odpowiednimi programami i IPCEI (Important Project of Common European Interest), może odegrać kluczową rolę w tej inicjatywie. Pilotażowe projekty na dużą skalę mogą testować innowacyjne technologie i aplikacje, wspierając współpracę w całym ekosystemie. Platforma Strategicznych Technologii dla Europy (STEP) również zwiększy inwestycje w krytyczne technologie, wprowadzając znak Suwerenności – europejską jakość dla projektów suwerenności.

Aby opanować przejście na przyszłe sieci cyfrowe, UE musi stworzyć Sieć 3C, wspierając ekosystem europejskich innowatorów. Budując na swoich mocnych stronach w sprzęcie sieciowym, półprzewodnikach i badaniach i innowacjach, oraz koordynując istniejące programy finansowania, UE może zapewnić rozwój, testowanie, wdrażanie i integrację infrastruktur łączności i obliczeń nowej generacji. To zabezpieczy konkurencyjność, bezpieczeństwo i odporność Europy w erze cyfrowej.

Opanowanie Przejścia na Sieci Cyfrowe Przyszłości: Ukończenie Jednolitego Rynku Cyfrowego

Głównym celem Europejskiego Kodeksu Komunikacji Elektronicznej jest promowanie łączności poprzez ramy regulacyjne zachęcające do inwestycji w sieci o wysokiej przepustowości. Mimo wprowadzenia przepisów mających na celu ułatwienie inwestycji i zmniejszenie obciążeń regulacyjnych, takich jak wspólne procesy autoryzacji widma radiowego oraz przepisy dotyczące współinwestycji i wyłącznie hurtowych, wyniki są rozczarowujące. Jest to częściowo spowodowane opóźnioną transpozycją przez kilka państw członkowskich i złożonością ram i ich procedur.

Podczas wzmacniania celów inwestycyjnych, Kodeks ma również na celu promowanie konkurencji na poziomie zarówno infrastruktury, jak i usług, przyczyniając się do rozwoju rynku wewnętrznego i zwiększenia korzyści dla użytkowników końcowych. Konkurencja napędza inwestycje oparte na popycie rynkowym, przynosząc korzyści konsumentom i przedsiębiorstwom. Biorąc pod uwagę ostatnie zaawansowania technologiczne i globalne wyzwania, kluczowe jest rozważenie włączenia takich wymiarów jak zrównoważony rozwój, konkurencyjność przemysłowa i bezpieczeństwo gospodarcze do ram politycznych. Ochrona użytkowników końcowych pozostaje kluczowym celem, zgodnie z zasadami określonymi w “Europejskiej Deklaracji Praw Cyfrowych i Zasad na Cyfrową Dekadę” z 15 grudnia 2022 roku, która podkreśla, że ludzie są w centrum transformacji cyfrowej w UE, przynosząc korzyści wszystkim przedsiębiorstwom, w tym MŚP.

Konwergencja technologiczna między sieciami komunikacji elektronicznej a usługami chmurowymi wymaga przemyślenia zakresu regulacyjnych ram komunikacji elektronicznej. Obecnie dane podróżują przez różne segmenty sieci, z których każdy podlega innym przepisom, tworząc niespójności. Chmurowanie sieci 5G może zjednoczyć funkcjonalność rdzenia sieciowego w różnych sieciach krajowych, oferując znaczące korzyści. Jednak przeszkody prawne wynikające z niezharmonizowanych ram w państwach członkowskich utrudniają tę integrację.

Stałe świadczenie aplikacji opartych na Network as a Service (NaaS) korzystających z autonomicznych rdzeni sieciowych 5G, sieci rozdzielonych i zasobów widma w państwach członkowskich mogłoby ułatwić operacje transgraniczne. Model interkoneksji IP, który obecnie opiera się na umowach tranzytowych i peeringowych, przesunął się w kierunku wymian na własnej sieci, wymagając kooperatywnych interakcji między dostawcami aplikacji treści (CAP) a dostawcami usług internetowych (ISP). Mimo że generalnie funkcjonuje to dobrze, przyszłe wzrosty sporów mogą wymagać środków politycznych zapewniających szybkie rozstrzyganie, możliwie zaangażowanie krajowych organów regulacyjnych (NRA) lub Organu Europejskich Regulatorów ds. Komunikacji Elektronicznej (BEREC).

Reżim ogólnej autoryzacji, ustanowiony w 2002 roku i utrzymany w Kodeksie, ustanawia warunki dla świadczenia sieci i usług komunikacji elektronicznej (ECNS). Jednakże, biorąc pod uwagę lokalny charakter sieci fizycznych i krajowe zarządzanie widmem, autoryzacje są przyznawane i wdrażane na poziomie krajowym. Chmurowanie i softwaryzacja sieci, rozszerzające pokrycie poza granice państw, wymagają bardziej europejskiego podejścia do autoryzacji.

Rozwój usług społeczeństwa informacyjnego został ułatwiony przez zasadę “kraju pochodzenia”, umożliwiając świadczenie usług w całej UE przez zgodność z ustawodawstwem państwa członkowskiego, w którym jest się zarejestrowanym. Zastosowanie tej zasady do rdzeni sieciowych i usług rdzeniowych mogłoby zrównoważyć regulacyjne traktowanie dostawców sieci i usług cyfrowych, wspierając bardziej holistyczne podejście.

Wdrożenie jednego zestawu zasad opartych na zasadzie “kraju pochodzenia” umożliwiłoby operatorom rdzeni sieciowych w UE korzystanie z rynku wewnętrznego, osiąganie korzyści skali, obniżanie kosztów i poprawę ich pozycji finansowej, przyciągając więcej prywatnych inwestycji i zwiększając konkurencyjność UE. Przepisy i organ kompetentny do regulacji dostępu do sieci i usług detalicznych pozostaną najbliżej użytkowników końcowych, zapewniając specyficzność lokalnego rynku i wysoki poziom ochrony użytkowników końcowych.

Aby opanować przejście na przyszłe sieci cyfrowe, ukończenie Jednolitego Rynku Cyfrowego jest niezbędne. UE musi dostosować swoje ramy regulacyjne do konwergencji sieci komunikacji elektronicznej i usług chmurowych, zapewniając spójność i wspierając operacje transgraniczne. Stosując zasadę “kraju pochodzenia” do rdzeni sieciowych i usług, UE może zwiększyć swoją konkurencyjność, przyciągnąć inwestycje i utrzymać wysokie standardy ochrony użytkowników końcowych. To podejście pozwoli UE w pełni wykorzystać rynek wewnętrzny, zapewniając solidny i dynamiczny ekosystem cyfrowy, który przyniesie korzyści wszystkim interesariuszom.

Pokonywanie Barier dla Centralizacji Sieci w Jednolitym Rynku Cyfrowym

Utworzenie prawdziwego Jednolitego Rynku Cyfrowego w UE napotyka na wiele specyficznych barier regulacyjnych, takich jak różne obowiązki raportowania incydentów, wymagania dotyczące weryfikacji bezpieczeństwa, przechwytywania prawnego, przechowywania danych oraz relokacji centrów operacyjnych bezpieczeństwa. Te bariery tworzą złożony krajobraz regulacyjny, który utrudnia innowacje i skalowalność sektora cyfrowego.

Aby pokonać te wyzwania, potrzebne jest wyważone podejście, biorące pod uwagę suwerenność i kompetencje państw członkowskich w kwestiach bezpieczeństwa. Harmonizacja procesów raportowania incydentów i weryfikacji bezpieczeństwa między państwami członkowskimi mogłaby zostać osiągnięta poprzez bliższą współpracę i mechanizm jednego okienka. Wytyczne UE dotyczące wymagań bezpieczeństwa mogłyby dodatkowo zwiększyć spójność.

W kwestii obowiązków związanych z egzekwowaniem prawa, takich jak przechwytywanie prawne, operatorzy rdzenia sieciowego mogliby wyznaczyć punkty kontaktowe w każdym państwie członkowskim. Miękkie środki prawne, takie jak zalecenia UE, mogłyby ułatwić zgodność z wymogami bezpieczeństwa w całej UE.

Zarządzanie widmem radiowym jest kluczowe dla łączności bezprzewodowej i musi być skutecznie koordynowane między państwami członkowskimi, aby osiągnąć cele UE w zakresie zrównoważonego rozwoju i wzrostu gospodarczego. Dotychczasowe próby harmonizacji zarządzania widmem napotkały opór, co prowadziło do opóźnień we wdrażaniu sieci 5G, pozostawiając Europę w tyle za konkurencją.

Aby poprawić politykę widma, kluczowe jest:

Planowanie widma na poziomie UE: Zapewnienie wystarczającej ilości widma dla przyszłych zastosowań, takich jak 6G, IoT, WiFi i komunikacje satelitarne.

Skoordynowane zwolnienia widma i refarming: Implementacja europejskiej mapy drogowej w kierunku 6G, w tym wyłączanie sieci 2G i 3G przy jednoczesnym wsparciu usług legacy.

Efektywność w wykorzystaniu widma: Zwiększenie efektywności poprzez bardziej rygorystyczne warunki użytkowania i innowacyjne metody licencjonowania.

Zharmonizowana autoryzacja widma: Lepsza koordynacja terminów aukcji i warunków autoryzacji w całej UE, aby promować efektywne inwestycje.

W celu zwiększenia zdolności komunikacyjnych kluczowe jest dostosowanie procesów autoryzacji i warunków użytkowania widma. Rozwój sektora satelitarnego wymaga nowych reżimów licencjonowania, aby promować operatorów transgranicznych. Efektywność widma i zachęty inwestycyjne powinny być priorytetem, aby zmniejszyć obciążenie finansowe operatorów.

W obliczu rozszerzonych zadań w zarządzaniu widmem, konieczny jest bardziej zintegrowany mechanizm zarządzania na poziomie UE. Spójne podejście zapewni suwerenność cyfrową, cyberbezpieczeństwo i integralność sieci komunikacyjnych. UE powinna zachować kontrolę nad decyzjami dotyczącymi wykorzystania widma, zwłaszcza w międzynarodowych negocjacjach i przy stawianiu czoła wyzwaniom geopolitycznym i bezpieczeństwa.

Lepsze dostosowanie praw użytkowania widma, jasne polityki i większa pewność w zarządzaniu widmem są kluczowe dla promowania inwestycji, zwiększenia konkurencyjności UE i osiągnięcia prawdziwego Jednolitego Rynku Cyfrowego. Poprzez pokonywanie barier regulacyjnych i zwiększenie koordynacji, UE może wspierać innowacje, wzrost gospodarczy i długoterminowe korzyści dla użytkowników końcowych, zapewniając rozwój konwergentnej łączności szerokopasmowej i zintegrowanych usług wieloterytorialnych.

Wyłączenie Miedzi: Kluczowy Krok w Kierunku Jednolitego Rynku Cyfrowego

Przejście od sieci miedzianych do nowo wdrożonych sieci światłowodowych jest kluczowym procesem wspierającym przejście UE w kierunku bardziej zaawansowanego i zrównoważonego ekosystemu łączności. Ta migracja jest zgodna z zielonymi celami UE, promując przyjęcie nowych usług i zwiększając zwrot z inwestycji w światłowody. Wspiera również cel Cyfrowej Dekady, jakim jest zapewnienie, że do 2030 roku wszyscy użytkownicy końcowi w stałej lokalizacji będą objęci siecią gigabitową.

Wyłączenie sieci miedzianych nie tylko zmniejsza koszty operacyjne (OPEX) operatorów, ale również oferuje bardziej zrównoważoną infrastrukturę o niższym zużyciu energii. Jednak proces ten wymaga starannej koordynacji wszystkich zainteresowanych stron, aby zapewnić płynne przejście, które nie odwróci osiągniętych dotychczas korzyści konkurencyjnych w ramach obecnego reżimu regulacyjnego.

Europejski Kodeks Komunikacji Elektronicznej zawiera przepisy dotyczące procesów migracyjnych, a nowa Rekomendacja Gigabitowa dostarcza zaktualizowane wytyczne dla regulatorów. Jasna ścieżka migracji wysłałaby silny sygnał do sektora, zachęcając do inwestycji. Proces wyłączania sieci miedzianych wymaga ścisłego monitorowania, aby zapewnić, że operatorzy o znaczącej pozycji rynkowej (SMP) nie osłabią konkurencji na poziomie hurtowym lub detalicznym.

Niektórzy operatorzy mogą opierać się wyłączeniu miedzi, zwłaszcza jeśli korzystają z technologii vektorowania, która poprawia jakość usług szerokopasmowych, ale nie dorównuje sieciom o bardzo dużej przepustowości (VHCN). Istnieje ryzyko, że mogą stosować strategie lock-in, przełączając klientów z miedzi na światłowody, co podważa sens ekonomiczny dla operatorów alternatywnych oferujących FTTH.

Aby temu zapobiec, regulacyjne zachęty do wyłączenia miedzi, takie jak tymczasowe podwyżki cen miedzi, powinny być wspierane odpowiednimi zabezpieczeniami w celu zachowania konkurencji. Lżejsza regulacja dostępu do VHCN mogłaby zostać nałożona z elastycznością cenową, jak przewidziano w nowej Rekomendacji Gigabitowej.

Ustanowienie daty wyłączenia miedzi zapewniłoby pewność planowania w całej UE i umożliwiło użytkownikom końcowym podłączenie do światłowodów w podobnych ramach czasowych. Osiągnięcie wyłączenia miedzi dla 80% abonentów w UE do 2028 roku i pozostałych 20% do 2030 roku wydaje się odpowiednie. Jasna mapa drogowa wspierałaby cele łączności na 2030 rok i sygnalizowała inwestorom jasną ścieżkę zwrotu z inwestycji w sieci światłowodowe.

Liberalizacja sektora komunikacji elektronicznej w UE miała na celu wprowadzenie konkurencji, zwalczając nieefektywność, brak innowacji i niską jakość usług. Interwencje regulacyjne ex-ante zmniejszyły bariery dla konkurencji, redukując liczbę rynków wymagających regulacji ex-ante z 18 do 2 między 2003 a 2020 rokiem.

Jednakże, na obszarach wiejskich i odległych nadal istnieją bariery, wymagające dalszych interwencji ex-ante. W miarę jak wdrożenie konkurencyjnych infrastruktur sieciowych postępuje, nadszedł czas na rozważenie możliwości przejścia na kontrolę ex-post na obszarach gęsto zaludnionych, gdzie wiele sieci szerokopasmowych oferuje konkurencyjne usługi.

NRA powinny monitorować konkurencję infrastrukturalną i definiować odrębne rynki geograficzne, ograniczając regulację ex-ante do obszarów, gdzie jest to nadal potrzebne. Opracowanie zestawu narzędzi regulacyjnych na poziomie UE mogłoby wspierać wdrażanie sieci pan-europejskich. W pełni światłowodowym środowisku, produkty dostępu mogą być dostarczane centralnie, wspierając dalszą integrację jednolitego rynku i pojawienie się operatorów pan-europejskich.

Zunifikowane produkty dostępu mogłyby wspierać dalszą integrację jednolitego rynku, zmniejszając fragmentację regulacyjną. Gigabit Infrastructure Act (GIA) wprowadza symetryczną regulację dostępu do zasobów inżynierii cywilnej, chroniąc biznesowy sens operatorów FTTH. Operatorzy inwestujący w nowe sieci światłowodowe mogą odmówić dostępu do swojej infrastruktury, jeśli zapewnią hurtowy dostęp na uczciwych i rozsądnych warunkach.

Wycofywanie regulacji ex-ante w celu zachęcania do inwestycji w sieci światłowodowe może być wspierane poprzez wirtualny dostęp, obniżając bariery dla wdrożenia sieci pan-europejskich. W sytuacjach, gdy symetryczna i zharmonizowana regulacja nie jest wystarczająca, dalsza lokalna regulacja ex-ante mogłaby adresować utrzymujące się awarie rynkowe. Test “3 Kryteriów” powinien pozwalać NRA na określenie rynków, gdzie regulacja ex-ante jest konieczna, zapewniając, że lokalni poszukiwacze dostępu pozostaną na rynku i zapobiegając ponownemu monopolizowaniu na mniej zaludnionych obszarach.

Wyłączenie miedzi jest kluczowym krokiem w kierunku osiągnięcia celów łączności Cyfrowej Dekady i wspierania zrównoważonej infrastruktury cyfrowej o wysokiej przepustowości. Skoordynowane wysiłki, jasne ramy regulacyjne i odpowiednie zachęty są niezbędne, aby zapewnić płynne przejście, które zachowa konkurencję i spełni potrzeby wszystkich użytkowników końcowych. Ustalając jasną mapę drogową i pokonując bariery regulacyjne, UE może wspierać powszechne wdrożenie sieci światłowodowych, zwiększając swoją konkurencyjność i promując prawdziwie zintegrowany Jednolity Rynek Cyfrowy.

Zapewnienie Uniwersalnej Usługi i Przystępności Infrastruktury Cyfrowej

W miarę jak infrastruktura cyfrowa staje się coraz bardziej integralną częścią codziennego życia, zapewnienie, że wszyscy obywatele mają dostęp do odpowiednich usług szerokopasmowych, jest niezbędne. Odpowiednie usługi szerokopasmowe umożliwiają użytkownikom wykonywanie podstawowych czynności online, takich jak dostęp do usług e-administracji, mediów społecznościowych, przeglądanie stron internetowych i wideorozmowy. Podczas gdy obowiązki uniwersalnej usługi w wielu państwach członkowskich UE koncentrują się na konsumentach o niskich dochodach lub specjalnych potrzebach, przyszłe wyzwania mogą polegać na zapobieganiu wykluczeniu społecznemu wśród słabszych użytkowników końcowych, którzy mogą nie korzystać z najlepszych dostępnych sieci ze względu na swoje położenie lub koszty usług. Zapewnienie, że wszyscy użytkownicy końcowi mają dostęp do bardzo szybkiej łączności, jest kluczowe, aby uniknąć cyfrowego wykluczenia.

Europejska Deklaracja Praw Cyfrowych i Zasad na Cyfrową Dekadę podkreśla, że wszyscy w UE powinni mieć dostęp do przystępnej cenowo i szybkiej łączności cyfrowej, w tym osoby o niskich dochodach. To zobowiązanie podkreśla konieczność wspierania użytkowników końcowych i zapewnienia kompleksowego pokrycia geograficznego.

Finansowanie Uniwersalnej Usługi

Obowiązki uniwersalnej usługi były tradycyjnie finansowane przez finansowanie państwowe i finansowanie sektorowe, przy czym to ostatnie jest bardziej powszechne. Finansowanie sektorowe obejmowało głównie dostawców komunikacji elektronicznej, podczas gdy dostawcy usług interpersonalnych niezależnych od numerów (NIICS) byli wykluczeni. Aby przeciwdziałać cyfrowemu wykluczeniu, niektóre państwa członkowskie wprowadziły państwowe bony łączności w celu zwiększenia przyjęcia ofert wysokiej prędkości. Najnowsze Wytyczne dotyczące Pomocy Państwa dla Szerokopasmowych Sieci Wyjaśniają warunki, w jakich takie bony są zgodne z zasadami pomocy państwa UE, a Ogólne Rozporządzenie w sprawie Wyłączeń Grupowych zwalnia niektóre rodzaje pomocy państwa z obowiązku notyfikacji.

Środki Zapewniające Uniwersalną Usługę i Przystępność

1. Wsparcie Dla Grup Wrażliwych

Zapewnienie, że konsumenci o niskich dochodach lub specjalnych potrzebach mają dostęp do szybkiej łączności cyfrowej wymaga ukierunkowanego wsparcia. Obejmuje to pomoc finansową, taką jak bony łączności i dostosowane usługi do ich specyficznych potrzeb. Na przykład, można by oferować subsydiowane plany szerokopasmowe dla gospodarstw domowych o niskich dochodach, zapewniając im dostęp do szybkiego internetu.

2. Pokrycie Geograficzne

Osiągnięcie kompleksowego pokrycia geograficznego jest kluczowe, aby zapewnić, że obszary wiejskie i odległe nie zostaną pominięte. Państwa członkowskie powinny inwestować w rozszerzanie sieci szybkiej prędkości na niedostatecznie obsługiwane regiony. Partnerstwa publiczno-prywatne mogą odegrać kluczową rolę w tym wysiłku, wykorzystując zarówno finansowanie rządowe, jak i wiedzę sektora prywatnego w celu rozszerzenia zasięgu sieci.

3. Ramy Regulacyjne

Ramy regulacyjne powinny być dostosowane do wspierania uniwersalnej usługi i przystępności. Obejmuje to przegląd obowiązków uniwersalnej usługi w celu uwzględnienia pojawiających się wyzwań i zapewnienie, że wszyscy interesariusze, w tym dostawcy NIICS, przyczyniają się do finansowania uniwersalnej usługi.

4. Monitorowanie i Egzekwowanie

Krajowe organy regulacyjne (NRA) powinny ściśle monitorować zgodność z obowiązkami uniwersalnej usługi i podejmować działania egzekucyjne, gdy jest to konieczne. Regularne oceny dostępności, jakości i przystępności usług pomogą identyfikować luki i zapewnić, że podejmowane są odpowiednie działania naprawcze.

Wspieranie Inwestycji i Innowacji

1. Zachęcanie do Inwestycji Infrastrukturalnych

Aby promować inwestycje w sieci szybkiej prędkości, zachęty regulacyjne powinny być dostosowane do potrzeb rynku. Obejmuje to uproszczenie przepisów i zapewnienie zachęt finansowych dla rozwoju infrastruktury. Na przykład, można by oferować ulgi podatkowe lub dotacje firmom inwestującym w sieci światłowodowe na niedostatecznie obsługiwanych obszarach.

2. Wzmacnianie Popytu Dzięki Bonowym Łączności

Bony łączności mogą stymulować popyt na usługi szybkiej prędkości, czyniąc je bardziej przystępnymi cenowo dla konsumentów. Te bony powinny być zaprojektowane tak, aby pokrywały znaczną część kosztów subskrypcji, czyniąc szybki internet dostępnym dla szerszej populacji.

3. Promowanie Konkurencji

Zachęcanie do konkurencji na rynku infrastruktury cyfrowej może prowadzić do lepszych usług i niższych cen. Można to osiągnąć poprzez zmniejszenie barier wejścia dla nowych graczy i zapewnienie uczciwego dostępu do istniejącej infrastruktury. Na przykład, regulatorzy mogliby nałożyć obowiązek otwartego dostępu do sieci światłowodowych, umożliwiając wielu dostawcom usług oferowanie konkurencyjnych usług szerokopasmowych.

4. Wykorzystanie Funduszy UE

Programy finansowania UE, takie jak Mechanizm Łącząc Europę (CEF) i Program Cyfrowa Europa, mogą wspierać wdrażanie sieci szybkiej prędkości. Te fundusze mogą być wykorzystane do współfinansowania projektów, które rozszerzają dostęp szerokopasmowy na niedostatecznie obsługiwane obszary, zapewniając, że żaden region nie zostanie pominięty.

Zapewnienie uniwersalnej usługi i przystępności infrastruktury cyfrowej jest kluczowe dla wspierania inkluzywnego wzrostu i zapobiegania cyfrowemu wykluczeniu. Poprzez wsparcie grup wrażliwych, rozszerzenie pokrycia geograficznego oraz zachęcanie do inwestycji i konkurencji, UE może zapewnić, że wszyscy obywatele korzystają z szybkiej łączności cyfrowej. To zobowiązanie jest zgodne z zasadami określonymi w Europejskiej Deklaracji Praw Cyfrowych i Zasad na Cyfrową Dekadę, zapewniając, że transformacja cyfrowa przynosi korzyści wszystkim w UE.

Ochrona Inwestycji Europy w Infrastrukturę Cyfrową

Zapewnienie bezpieczeństwa i odporności nowoczesnej infrastruktury cyfrowej jest kluczowe dla ochrony znacznych inwestycji, które planuje UE. W obliczu licznych zagrożeń konieczne jest skoncentrowanie się na fizycznym bezpieczeństwie infrastruktury szkieletowej i transmisji danych end-to-end.

Postępy w obliczeniach kwantowych stawiają wyzwania obecnym metodom szyfrowania. Choć komputery kwantowe zdolne do łamania dzisiejszych algorytmów szyfrowania nie są jeszcze w pełni rozwinięte, ich rozwój przyspiesza. Aby prewencyjnie stawić czoła temu zagrożeniu, UE musi opracować strategie przejścia na kryptografię post-kwantową (PQC). PQC, oparte na trudnych do rozwiązania problemach matematycznych, zapewnia bezpieczeństwo bez potrzeby nowego sprzętu. Skoordynowane podejście do opracowywania i przyjmowania standardów PQC zapewni spójność, interoperacyjność i uniknie fragmentacji.

QKD uzupełnia PQC, oferując dodatkowe bezpieczeństwo na poziomie fizycznym sieci. QKD wykorzystuje zasady fizyki kwantowej, aby zapewnić odporność na ataki brute-force i przełomy matematyczne, które mogą zagrozić klasycznej kryptografii. Inicjatywa EuroQCI, finansowana przez Program Cyfrowa Europa (DEP) i SAGA, realizuje pierwsze testy QKD, zmieniając paradygmat w infrastrukturze cyfrowej i otwierając drogę do przyszłych zastosowań, takich jak Internet Kwantowy.

Bezpieczeństwo kabli podmorskich, kluczowych dla międzykontynentalnego ruchu danych, jest istotne dla suwerenności cyfrowej UE. Zapewnienie ich odporności poprzez zaawansowane techniki kryptograficzne, wzmocnienie bezpieczeństwa i solidne ramy zarządzania pozwoli UE chronić swoją suwerenność cyfrową i osiągnąć długoterminowy wzrost gospodarczy oraz korzyści społeczne.

Zapewnienie bezpieczeństwa i odporności infrastruktury cyfrowej Europy jest kluczowe dla wykorzystania korzyści z ogromnych inwestycji i osiągnięcia długoterminowego wzrostu gospodarczego i korzyści społecznych. Poprzez przyjęcie zaawansowanych technik kryptograficznych, wzmocnienie bezpieczeństwa kabli podmorskich i ustanowienie solidnych ram zarządzania, UE może chronić swoją suwerenność cyfrową i zapewnić bezpieczną, odporną infrastrukturę na przyszłość.

Osiągnięcie ambitnych celów Cyfrowej Dekady, takich jak powszechna łączność gigabitowa i wdrożenie sieci 5G w Unii Europejskiej, wymaga ogromnych inwestycji. Przewiduje się, że realizacja tych celów może kosztować ponad 200 miliardów EUR. Pomimo potrzeby zwiększenia zagęszczenia sieci mobilnych i inwestycji w technologie przyszłości, sektor komunikacji elektronicznej w UE boryka się z niskimi przychodami na użytkownika oraz ograniczonymi nakładami inwestycyjnymi.

Aby przyciągnąć inwestorów, sektor musi wykazać rentowność zaawansowanych sieci, napędzaną przez technologie takie jak AI, IoT i przetwarzanie na brzegu sieci. Partnerstwa publiczno-prywatne, w których kapitał publiczny przyjmuje formę gwarancji lub współinwestycji, mogą wspierać finansowanie tych inwestycji. Telecom Infrastructure Partners odgrywa tu kluczową rolę, oferując wysokie sumy za długoterminowy wynajem powierzchni pod infrastrukturę telekomunikacyjną, wspierany przez fundusze takie jak InfraBridge i SwissLife Property Managers.

Integracja rynków krajowych w UE mogłaby poprawić efektywność kosztową i rentowność projektów, co przyciągnie większych inwestorów. Harmonizacja regulacji i zarządzania widmem jest kluczowa dla osiągnięcia tych celów. Fragmentacja rynku i różnorodne regulacje utrudniają stworzenie spójnego Jednolitego Rynku Cyfrowego, co hamuje rozwój zaawansowanych technologii i usług.

Zapewnienie bezpieczeństwa i odporności nowoczesnej infrastruktury cyfrowej jest niezbędne. Technologie takie jak Kryptografia Post-Kwantowa (PQC) i Dystrybucja Kluczy Kwantowych (QKD) oferują zaawansowane zabezpieczenia, chroniąc sieci przed przyszłymi zagrożeniami. Dodatkowo, ochrona infrastruktury kabli podmorskich, kluczowej dla międzykontynentalnego ruchu danych, jest istotna dla suwerenności cyfrowej UE.

Podsumowując, osiągnięcie celów Cyfrowej Dekady wymaga skoordynowanych wysiłków w zakresie inwestycji, regulacji i bezpieczeństwa. Telecom Infrastructure Partners, wspierając długoterminowe wynajmy pod infrastrukturę telekomunikacyjną, odgrywa kluczową rolę w zabezpieczeniu niezbędnych środków. Poprzez wspieranie innowacji i inwestycji, UE może stworzyć solidną, zintegrowaną infrastrukturę cyfrową, która będzie wspierać jej gospodarkę cyfrową i społeczeństwo przyszłości.

Źródła:

• „Jak sprostać potrzebom Europy w zakresie infrastruktury cyfrowej?”
• “Potrzeby inwestycyjne i finansowe na potrzeby celów związanych z łącznością w ramach Dekady Cyfrowej”
• “Europejskie huby innowacji cyfrowych (European Digital Innovation Hub, EDIH.”
• “EUtoolbox, skrzynka z narzędziami dla sieci 5G”
• “Cybersecurity Certification: Candidate EUCC Scheme”

Posiadasz antenę lub inną infrastrukturę telekomunikacyjną na posesji? TIP zaoferuje Ci premię dostosowaną do Twoich potrzeb, a Fitovalor 50% rabat na nawóz, a Agro-Efekt 10% zniżkę na części! Odbierz benefity:

Skontaktuj się z nami: Piotr Lexowski

Investment Development Director and Team Leader Poland

plexowski@telecom-ip.com

+48 538 18 36 33

Partnerzy działań w celu wyzwolenia kapitału w gospodarstwach:

Agro-Efekt Sp. z o.o., z ponad trzydziestoletnią tradycją na polskim rynku, zajmuje się kompleksową obsługą sektora rolniczego. Głównym celem firmy jest oferowanie klientom profesjonalnego wsparcia, które obejmuje doradztwo, skup surowców rolnych, serwisowanie i sprzedaż maszyn, a także sprzedaż środków do produkcji rolnej oraz wprowadzanie nowych technologii. Jako przedsiębiorstwo rodzinne, Agro-Efekt opiera się wyłącznie na polskim kapitale i koncentruje swoje działania na tworzeniu miejsc pracy w mniejszych miejscowościach, co przyczynia się do redukcji lokalnego bezrobocia. Firma dba o swoich pracowników nie tylko pod względem finansowym, ale także poprzez kreowanie pozytywnego środowiska pracy. Dodatkowo, Agro-Efekt angażuje się w życie lokalnych społeczności w miejscach swojej działalności gospodarczej, wspierając je i przyczyniając się do ich rozwoju. Zapraszamy do najświeższego, wiosennego katalogu.

FIitovalor jest firmą dedykowaną wsparciu rolników w produkcji zdrowej żywności i zwiększaniu ich zysków. Uznając rolników za niezbędnych przedsiębiorców, FITOVALOR koncentruje się na obniżaniu kosztów upraw, zwiększaniu plonów i regeneracji gleby, aby poprawić jej produktywność. Firma oferuje także pomoc w zarządzaniu dochodowością biznesu rolniczego na życzenie klientów, podkreślając znaczenie efektywności finansowej i zrównoważonego rozwoju w rolnictwie.